Papiller tiroid karsinomunda TROP-2 ve midkine ekspresyonunun araştırılması ve HBME-1, galektin-3 ve sitokeratin 19 ile karşılaştırılması

Abstract

Benign ve malign tiroid lezyonlarının çoğunun ayırımı histomorfolojik değerlendirme ile mümkündür. Ayırım yapılamadığında başta immunohistokimyasal tetkikler olmak üzere yardımcı tanı yöntemlerine ihtiyaç duyulur. Bu çalışmada TROP-2 ve midkine immunohistokimyasal belirleyicilerinin benign ve malign tiroid lezyonlarının ayırımındaki değerini, HBME-1, CK19 ve galektin-3 ile karşılaştırdık. Arşivimizden 20 adet normal tiroid, 23 adet folliküler nodüler hastalık, 17 adet folliküler adenom, 20 adet folliküler varyant papiller karsinom ve 22 adet klasik varyant papiller karsinom olmak üzere 102 adet olgu seçtik.Her bir olgu için dermatolojik punch biyopsi aleti ile 2 adet kor aldık. Tissue microarray yöntemi ile hazırladığımızalıcıparafin bloklara immunohistokimyasal olarak HBME-1, CK19, galektin-3, TROP-2 ve midkine uyguladık. Klasik varyant papiller karsinom olgularının %100, %95.5, %100, %90.9, %9.1'i sırasıyla HBME-1, CK19, galektin-3, TROP-2 ve midkine ile pozitifti. Folliküler varyant papiller karsinom olgularının ise %45, %70, %35, %5'i sırasıyla HBME-1, CK19, galektin-3 ve TROP-2 ile immunreaktifti. Midkine ile folliküler varyant papiller karsinom olgularında boyanma izlemedik(0/20). CK19, normal tiroid, folliküler nodüler hastalık ve folliküler adenom olgularında sırasıyla %100, %43.5, %35.3 oranında pozitifken diğer belirleyiciler negatifti. Çalışmayı oluşturan benign ve malign lezyonların ayırımında, midkine dışında,HBME-1, CK19, galektin-3 ve TROP-2 istatistiksel olarak anlamlı idi(p<0.001).Folliküler varyant papiller karsinomlu olguların folliküler nodüler hastalık ve folliküler adenomdan ayırımında HBME-1 ve galektin-3 istatistiksel olarak anlamlı idi(p<0.001). Sonuç olarak, bu çalışmada, midkine hariç, tüm immunohistokimyasal belirleyicilerin benign ve malign tiroid lezyonlarının ayırımında kullanışlı olduğunu saptadık. Folliküler varyant papiller karsinomlu olguların, folliküler nodüler hastalık ve folliküler adenom olgularından ayırımında, CK19, TROP-2 ve midkine'ın tanısal yararı yoktur. Maligniteyi belirlemede HBME-1 en yüksek tanısal doğruluğa sahipken CK19 en sensitif belirleyicidir. Belirleyiciler birlikte kullanıldığında sensitivite ve tanısal doğruluklarında azalma görülmektedir. The distinction between most of benign and malignant thyroid lesions is made with histomorphological evaluation. Ancillary diagnostic procedures, especially immunohistochemical tests are required when it is impossible to make a distinction. In the present study, we compared the value of TROP-2 and midkineimmunohistochemical markers in the distinction between benign and malignant thyroid lesions with HBME-1, CK19 and galectin-3. We selected a total of 102 cases from our archive including 20 normal thyroid, 23 follicular nodular diseases, 17 follicular adenomas, 20 follicular variant papillary carcinomas and 22 classic variant papillary carcinomas. For each case, we extracted two cores of tissue samples from donor blocks by dermatologic punch biopsy instrument. We applied HBME-1, CK19, galectin-3, TROP-2 and midkine tothe recipient blocks were prepared by using tissue microarray technique. HBME-1, CK19, galectin-3, TROP-2 and midkine were positive in %100, %95.5, %100, %90.9, %9.1 of classic variant papillary carcinoma cases, respectively. HBME-1, CK19, galectin-3 and TROP-2 were immunoreactive in %45, %70, %35, %5 of follicular variant papillary carcinoma cases, respectively. We did not determine a positive staining with midkine in cases of follicular variant papillary carcinoma(0/20). CK19 was positive in%100, %43.5, %35.3 of normal thyroid, follicular nodular disease and follicular adenoma, respectively while others were negative. HBME-1, CK19, galectin-3 and TROP-2, except midkine, were statistically significant in the distinction between benign and malignant thyroid lesions (p<0.001). HBME-1 and galectin-3 were statistically significant in the distinction between cases of follicular variant papillary carcinomaand follicular nodular disease/follicular adenoma(p<0.001). In this study, we determined that all immunohistochemical markers, except midkine, are useful for the distinction between benign and malignant thyroid lesions. CK19, TROP-2 and midkine do not have any diagnostic benefits for the distinction between cases of follicular variant papillary carcinomaand follicular nodular disease / follicular adenoma. CK19 is the most sensitive marker whereas HBME-1has the highest diagnosticaccuracy in the determination of malignancy. When the markers are used in combination, it is seen that their sensitiveness and diagnostic accuracy decrease.