Çay atıklarının bazı antioksidan enzimler üzerine olan etkisinin eritrositlerde incelenmesi

Abstract

Bu çalışmada, Rize' de üretilen yeşil ve siyah çay ile çayların işlenmesi sırasında açığa çıkan çay atıkları kullanıldı. Mevcut çalışmada, çay ve atıklarının fenolik bileşenlerine bakmak ve eritrosit hücre modelinde antioksidan enzim aktivitesi ölçülerek çay örneklerinin enzimatik aktivite üzerine etkilerini araştırmak amaçlandı. Çay ve atıkların toplam polifenol içeriği Folin-Ciocalteau reaktifi ile gr kuru ağırlık başına düşen mg kateşin eşdeğer olarak, DPPH radikal temizleme aktivitesi ise Cuendet metodu ile eşdeğer kateşin standardıyla karşılaştırmalı olarak belirlendi. Eritrositlerdeki oksidatif stres (lipit peroksidasyonu) üzerine olan etkisi MDA Stock metoduna göre, toplam tiyol düzeyleri ise Sedlack metoduna göre belirlendi. Eritrositlerde antioksidan enzimler, SOD, CAT, GR, GSH-Px aktiviteleri sırasıyla Fitzgerald, Aebi, Bergmeyer ve Beutler'in çalışmalarından yararlanılarak belirlendi. En yüksek fenolik içeren özüt, yeşil çayda en düşüğü ise siyah çay lif atığında bulundu. Buna bağlı olarak en yüksek radikal temizleme etkisi en düşük MDA değeri en yüksek hücre içi toplam tiyol düzeyi yeşil çayda tespit edildi. SOD, CAT, GR ve GSH-Px aktiviteleri yeşil çay özütünün bulunduğu ortamda saptandı. Sonuç olarak çay ve atıklarının antioksidan kapasiteye sahip olduğu ve yeşil çay ile onun yaprak atığının siyah çaydan daha yüksek antioksidan etkiye sahip olduğu belirlendi. Böyle bir biyolojik değere sahip çay atıklarının başta kozmetik alanda olmak üzere birçok koruyucu sağlık ürünlerinde değerlendirilebileceği ve böylelikle kullanım alanı bulunmayan yan ürünlerin ekonomik bir değer haline gelebileceği öngörülmektedir. In this study, tea and its wastes come from green and black tea production process were used. The main target of this study is to determinate the phenolic content and the radical scavenging activities of tea and its wastes, and measurement of their effects on antioxidant enzyme activities in erythrocyte cell model. Total polyphenol contents of tea and its wastes were determined as mg catechine per dry mass by using Folin-Ciocalteau reactive and DPPH radical scavenging activity was estimated by Cuendet method as equivalent catechine standard. As measured of oxidative stress in erythrocyte, MDA and total thiol levels were measured by Stock and Sedlak methods, respectively. The activities of antioxidant enzymes in erythrocyte were determined byusing SOD, CAT, GR and GSH-Px activities (with Fitzgerald, Aebi, Bergmeyer and Beutler' studies, respectively). The extracts with the highest and lowest phenolic contents were determined green tea and black fiber waste. Therefore, the highest radical scavenging activity and total thiol level, and the lowest MDA concentration were detected in green tea. Also, all enzyme activities in erythrocyte were higher in sample with green tea tocompared to other tea extracts. As a result, it was decided that tea and its wastes have antioxidant activity, and green tea and its leaf wastes have higher antioxidant activity than black tea. We think that the tea wastes such having a biological effect might be evaluated as many of protective health products particularly in cosmetic fields, thus, these by-products, no application for any area is expected to become an economical value.