İki farklı cila yönteminin porselenin yüzey pürüzlülüğüne etkisinin değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı, porselen yüzeyine uygulanmış iki farklı cila yönteminin feldspatik porselenin yüzey pürüzlülüğüne etkisinin araştırılmasıdır. Materyal-Metod: Çalışma kapsamında, 2 mm kalınlığında ve 12 mm çapında disk şeklinde iki farklı metal porselen türünden (Ceramco, Noritake) toplam 56 tane örnek hazırlandı. Örnekler cilalama yöntemlerine göre 4 gruba ayrıldı: Grup 1(kontrol): Porselen diskler hazırlandıktan sonra yüzeyleri frez ile düzeltildi ve glaze işlemi uygulandı. Grup 2: Porselen diskler hazırlandıktan sonra yüzeyleri frez ile düzeltildi ve porselen cila kiti uygulandı. Grup 3: Porselen diskler hazırlandıktan sonra glaze işlemi uygulandı, daha sonra disklerin üzerine frezleme işlemi yapılıp tekrardan glaze işlemi uygulandı. Grup 4: Porselen diskler hazırlandıktan sonra glaze işlemi uygulandı, disklerin üzerine frezleme işlemi yapılıp porselen cila kiti uygulandı. Porselen örneklere yüzey cilaları uygulandıktan sonra, profilometre cihazı (Surtronic 25; Taylor Hobson, Leicester, U.K.) ile yüzey pürüzlülükleri değerlendirildi. Elde edilen verilerin istatistiksel analizi üç yönlü varyans analizi testi kullanılarak yapıldı. Bulgular: Sonuçlar en düşük yüzey pürüzlülüğü değerinin (0.593 µm) Ceramco markalı porselen disklerin glaze işleminden sonra frezlenip tekrar glaze edilen grupta (Grup 3), en yüksek yüzey pürüzlülüğü değerinin (1.661 µm) ise Ceramco markalı porselen disklerin freze edildikten sonra porselen cila kiti uygulanan grupta (Grup 2) olduğunu göstermiştir. Üç yönlü varyans analizi testinin sonuçları porselenin yüzey pürüzlülüğüne, glaze ve porselen cila kiti uygulamalarının istatistiksel olarak anlamlı derecede etkilediğini göstermiştir (p=0.001). Sonuç: Elde edilen bulgular, porselen türlerinin ve porselenlere uygulanan ilk glaze işlemlerinin porselenin yüzey pürüzlülüğüne etkisinin olmadığını; glaze işleminin porselen cila kitinden daha etkili olduğunu göstermiştir.

Aim: The aim of this study to evaluate the effect of two different polishing methods on surface roughness of feldspathic porcelain. Method: In this study, totally 56 disc shaped samples which 2 mm thickness and 12 mm diameter of two different porcelains (Ceramco, Noritake) were prepared. The samples were divided into four groups according to the polishing methods: Group 1 (control): The porcelain discs were prepared then grinded with bur and over glazed. Group 2: The porcelain discs were prepared then grinded with bur and polished with polishing kit. Group 3: The porcelain discs were prepared then over glazed, after the discs were grinded with bur and over glazed again. Group 4: The porcelain discs were prepared then over glazed, after the discs were grinded with bur and polished with polishing kit. After the surface of porcelain samples were polished, evaluated surface roughness with profilometer (Surtronic 25; Taylor Hobson, Leicester, U.K.). The statistically analysis of obtained data were performed with use three-way analysis of variance test. Results: The results showed that the lowest surface roughness value (0.593 µm) was identified in group with Ceramco porcelain discs were over glazed, grinded and over glazed (Group 3), the highest surface roughness value (1.661 µm) was identified in group with Ceramco porcelain discs were grinded and polished with polishing kit (Group 2). The result of three-way analysis of variance test showed that there were statistically significant differences between over glaze and porcelain polishing kit on surface roughness of porcelain (p=0.001). Conclusion: The obtained data presented that the type of porcelain and prime over glaze were not effective on surface roughness of porcelain; although the over glaze was more effective than the porcelain polishing kit.