Eğitim ve Araştırma Hastanesinde Denetimli Serbestlik Uygulamalarının Değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Denetimli serbestlik (DS), kişinin işlediği bir suç sebebiyle tutuklanması ya da mahkemece hakkında mahkûmiyet kararı verilmesi sonucunda cezaevine girmesi yerine, cezasını toplum içerisinde gözetim ve denetim altında çekmesini ifade etmektedir. Buna göre DS uygulamasının bir çeşit infaz sistemi olduğu söylenebilir. Bu çalışmada DS yasası kapsamında hastanemize başvuran kişilerin sosyo-demografik özellikleri, DS uygulamalarının sonuçları ile olguların tedavi uyumlarının değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya 01.04-15.11.2013 tarihleri arasında haklarında DS kararı verilip Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi DS Birimi'ne başvuran 200 olgu dâhil edilmiştir. Bu olguların 13'ü cezaevinden, 187'si de toplumda yaşayan kişilerden oluşmaktadır. DS uygulaması en az bir kez psikiyatrik görüşme ve idrarda psikoaktif madde değerlendirmesi, üç haftalık ve altı haftalık programlar dâhilinde gerçekleştirilmiştir. Ruhsal değerlendirme için gönderilen olgular ise DS şubelerince belirlenen süre çerçevesinde aylık görüşmelerle takip edilmiştir. Bulgular: Bu çalışma sürecinde toplam 200 olgunun DS tedbirince başvurduğu saptanmıştır. Olguların ikisi kadın ve 198'i erkektir. Yaş ortalaması 32.5±9.8 (18-69) olarak saptanmıştır. Üç haftalık programı 46 (%23.0) olgunun, altı haftalık programı on olgunun (%5.0) tamamladığı, 25 olgunun (%12.5) ise tedaviye uyumsuzluk gösterdiği belirlenmiştir. Çalışmamızda 64 (%32.0) olgu, cezaevi yerine toplum içerisinde takip ve tedavisini tamamlamıştır. Tartışma ve Sonuç: DS yasası kapsamında hastaneye başvuranların sayısı her geçen gün gittikçe artmaktadır. Bununla birlikte, bu bireylere kendi yerleşim merkezlerinde daha kolay ulaşabilecekleri tedavi programlarını kullanabilme imkânlarının sağlanabilmesi adına DS tedavi programını uygulayabilecek asgari koşullara sahip hastanelerin sayıları artırılmadan ve gerekli alt yapıları oluşturulmadan söz konusu uygulamanın bazı sıkıntıları da beraberinde getireceği çok açıktır. Özellikle, tedavi kurallarına uyum sorunu yaşanması veya verilen raporla hastanın hapis cezası alabileceği gibi durumlarda hekimler ve diğer görevli personel öfkenin hedefi haline gelebilmektedir. Ülkemizde DS uygulamalarının standardizasyonu için ilgili düzenlemelerin yapılması, raporların tek hekim yerine sağlık kurulu tarafından verilmesi ve görev yapacak sağlık çalışanlarının eğitimi gereklidir.

Objective: Probation implementation means criminals serve their sentences under surveillance and control inside the society instead of being sent to prison as a result of an imprisonment verdict given by a judge after they commit a crime. According to this, it can be said that probation is a kind of an execution system. It is aimed to evaluate the socio-demographic characteristics of the people who applied to our hospital within probation law and the treatment coherence of the cases according to the results of probation implementation. Materials and Methods: Two hundred cases, applying to Recep Tayyip Erdoğan University, Training and Research Hospital, all of whom were decided to have probation implementation on 01.04- 15.11.2013 were included in the study. These cases consist of people, 13 of whom were from prison and 187 of whom were living out in the society. Probation implementation was carried out by having psychiatric interview and evaluating psychoactive substance in urine in three-week and six-week programs. On the other hand, the cases sent for mental evaluation were monthly followed in a period defined by probation implementation branches. Results: It was determined that totally 200 cases applied as required by Probation implementation during the study. Two of the cases were female, while 198 of them were male. Mean age was determined as 32.5 ±9.8 (18-69). It was also observed that 64 cases (23.0%) completed three week program and ten cases (5.0%) completed six week program, but twenty five cases (12.5%) showed in congruity to the treatment. Sixty-four cases (32.0%) completed their follow-up and treatment in the society instead of prison. Discussion and Conclusion: The number of applicants to the hospital within probation implementation is increasing day by day. However, it is obvious that the mentioned implementation will be accompanying some problems if the number of the hospitals where probation treatment can be implemented, even with minimum conditions is not increased and if there are not any infrastructures. These will provide the individuals with possibility to be treated where they are settled. Especially, the doctors and other staff will be the target of anger in case there is compliance problem or the patient can be sentenced with a medical report. It is required in our country that relevant regulations should be made and medical reports should be given by healthcare commissions instead of an only doctor to provide the standardization of probation implementations. Also, healthcare personnel should be trained.