Etik yönetim yolsuzluk ve yoksulluk ilişkisi üzerine bir inceleme

Abstract

Ekonomik teori ve ampirik deliller ekonomik büyüme ve yolsuzluk arasında doğrudan etkileşimli bağlantı olduğunu göstermektedir. Yolsuzluk, iç ve dış yatırımları caydırarak, ekonomik büyümeyi engeller, kamu altyapı tesislerinin kalitesini düşürür, vergi gelirlerini azaltır ve kamu harcamalarının yapısını bozar. Ayrıca, yolsuzluk, ekonomik büyümeyi sınırlayarak, gelir eşitsizliğini kat kat artırır. Yolsuzluk, bazılarına diğerlerinden daha fazla çıkar sağladığı ve kamu kaynaklarının ve hizmetlerinin haksız dağılımına yol açtığı için ekonomiyi, yasal ve siyasal düzeni bozar. Sonuç olarak, yolsuzluk yoksulluğu kat kat artırmakta ve yoksulluk yaratmaktadır. Ancak, iş etiği ve etik yönetim, kamu ve özel, her iki sektörde, sadece yolsuzluğu azaltmakla kalmayacak, ayrıca yoksulluğu da azaltacaktır. Bu çalışmada, etik yönetim, yolsuzluk ve yoksulluk arasındaki ilişki, literatür ve uluslararası kuruluşların raporlarına dayalı olarak açıklanmaya çalışılmıştır. Zengin ve yoksul ülkeler arasında, Yolsuzluk Algı Endeksi (CPI) ve İnsani Gelişme Endeksi (HDI)'ne göre yapılan karşılaştırmada, etik yönetim, yolsuzluk ve yoksulluk arasında güçlü bir korelasyon olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Bu endekslerde listenin başında yer alan zengin ülkeler (Danimarka, Finlandiya, Yeni Zelenda ve Singapur) ile listenin sonundaki yoksul ülkeler (Somali, Myanmar, Irak ve Haiti) karşılaştırılması etik yönetim, yolsuzluk ve yoksulluk bağlantı- sını ortaya koymaktadır. Yolsuzluğun düşük olduğu ülkeler yüksek insani gelişme gösterirken, yolsuzlu- ğun yüksek olduğu ülkeler düşük insani gelişme göstermektedir.

Economic theory and empirical evidence both demonstrate that there is a direct causal link between corruption and economic growth. Corruption impedes economic growth by discouraging foreign and domestic investment, lowering the quality of public infrastructure, decreasing tax revenues and distorting the composition of public expenditure. In addition to limiting economic growth, corruption also exacerbates income inequality. Corruption distorts the economy and the legal and policy frameworks allowing some to benefit more than others; there is unfair distribution of government resources and services. In conclusion, corruption does exacerbate and create poverty. But business ethics and ethical management both at private sector and government are likely to not only reduce corruption, but reduce poverty as well. In this study, we are try out the explain relationship between ethical management, corruption and poverty based on literature and the reports of international organizations. We reach the conclusion such as at the end of comparisons between rich and poor countries according to Corruption Perception Index (CPI) and Human Development Index (HDI) that a strong correlation exists between ethical management, corruption and development. A comparison of the rich countries listed at the top of these Indexes (Denmark, Finland, New Zealand and Singapore) and poor countries at the bottom of the list (Somalia, Myanmar, Iraq and Haiti) unrevealing some of the linkage between ethical management, poverty and corruption. Countries with lower corruption tend to have higher human development, and vice versa.