Tear Ozmolarity in the Evaluation of Ankylosing Spondylitis Disease Activity

Abstract

Objective: To investigate the frequency of dry eye syndrome (DES) in patients with ankylosing spondylitis (AS) by measuring tear osmolarity (TO) with the recently introduced TearLab system (TearLab Corp, San Diego, Calif.) and to determine the relationship between the severity of DE and AS activity. Materials and Methods: Fifty-seven eyes of 57 patients and 29 healthy individuals as the control group were included. TO measurements, tear break-up time (BUT), and Schirmer’s tests were performed. The patients were divided into three main groups based on their Bath Ankylosing Spondylitis Disease Activity Index (BASDAI) scores: healthy controls, mild-moderate (BASDAI ? 4), and severe (BASDAI>4) , into another group based on HLA B27 status: control, HLA B27 (+) and (-), finally based on treatment status: control, treatment (+) and (-). Results: There were no significant differences based on BASDAI among these subgroups in terms of TO (P= 0.383), BUT (P= 0.722) and Schirmer’s scores (P= 0.108). Also disease activity score values were not correlated with TO values ( r=0,23, P=0,863), Schirmer’s scores (r= –0.223, P= 0.095) and BUT scores (r = –0.044, P= 0.744). Conclusion: In our study, we determined higher TO values in non-treated, HLA-B27 marker positive and high disease activity groups. Although these values did not reach statistical significance, our findings suggest that in high inflammatory levels, TO can be utilized as a preliminary marker for AS disease activity.

Amaç: Ankilozan spondilitli (AS) hastalarda TearLab sistemi (TearLab Corp, San Diego, Calif.) ile gözyaşı ozmolaritesini (TO) ölçerek kuru göz sendromunu (DES) değerlendirmek ve göz kuruluğu ile AS arasındaki ilişkiyi saptamak. Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya 57 hastanın 57 gözü ve kontrol gurubu olarak 29 sağlıklı göz dahil edildi. Çalışmaya alınan hastalar, Bath Ankylosing Spondylitis Disease Activity Index (BASDAI) skorlarına göre; kontrol, hafif-orta (BASDAI ? 4), ve şiddetli (BASDAI>4) olarak; HLA B27’ye göre; kontrol, HLA B27 (+) ve HLA B27 (-) ve tedavi statüsüne göre kontrol, tedavi alan (+) ve tedavi almayan (-) olarak üç ana guruba ayrıldı. Bu üç ana gurubun her biri; TO, BUT ve Schirmer testleri bakımından karşılaştırıldı. Bulgular: Bu üç ana grup’un her biri için yapılan karşılaştırmalarda; TO (p = 0.383), Schirmer testi (p = 0.108) ve BUT (p = 0.722) değerleri açısından anlamlı bir fark gözlenmedi. Ayrıca hastalık aktivite skor değerleri ile TO değerleri ( r=0,23, p=0,863), Schirmer skorları (r= –0.223, P= 0.095) ve BUT skorları (r = –0.044, P= 0.744) korele değildi. Sonuç: Çalışmamızda; hastalık aktivitesi yüksek, HLA-B27 belirteci pozitif ve tedavi almayan hasta gruplarında elde edilen TO değerlerini daha yüksek olarak saptadık. Bu değerler her ne kadar istatistiksel anlamlılık düzeyine ulaşmamış olsa da, bulgularımıza gore yüksek inflamasyon düzeylerinde TO seviyesinin, AS hastalık aktivitesi için preliminer bir gösterge olarak kullanılabileceği kanaatindeyiz.