Erişkin acil servisinde psikiyatri dışı hekimlerce konulan psikiyatrik ön tanıların değerlendirilmesi

Abstract

AMAÇ: Erişkin acil servisine psikiyatrik yakınmalarla başvuran ve psikiyatri dışı hekimlerce psikiyatrik bir ön tanı konulan hastaların bu tanılarının, literatür eşliğinde incelenmesi amaçlandı. YÖNTEMLER: Çalışmamızda, 01 Ocak 2009-31 Aralık 2009 tarihleri arasındaki 1 yıllık süreçte, Rize Eğitim ve Araştırma Hastanesi erişkin acil servisine başvuran hastalardan psikiyatrik bir ön tanı konulanların kayıtları geriye dönük incelendi. BULGULAR: Erişkin acil servisine başvuran 173.564 hastadan 1.842’sine (%1.06) psikiyatrik bir ön tanı konulduğu, bu hastaların 434’ünün (%22.8) birden fazla başvuru yaptıkları görüldü. Hastaların %33.9’u (n=624) erkek, %66.1’i (n=1218) kadındı. En sık başvuru yaş aralığı 31-40 yaş arasıydı ve bu yaş aralığında 524 hastanın (%28.4) başvurduğu tespit edildi. Olguların %75.6’sına (n=1392) anksiyete bozukluğu ön tanısı konulduğu belirlendi. Psikiyatrik bir ön tanı alan hastaların çoğunluğunun 20: 01-24: 00 saatleri arasında başvuru yaptıkları görüldü. SONUÇ: Psikiyatri dışı uzman hekimlere ve pratisyen hekimlere yeterli psikiyatri eğitimi verilerek, psikiyatrik belirtileri tanıma farkındalıklarının arttırılmasının uygun olacağı düşünülmüştür.

OBJECTIVE: Patients who applied to the adult emergency service with psychiatric complaints and those who were prediagnosed by non-psychiatric specialist doctors were evaluated in this study. Patient diagnoses are discussed in light of the related literature. METHODS: In our study, records of patients who applied to the adult emergency service of Rize Training and Research Hospital from January 1, 2009 to December 31, 2009 who were diagnosed with psychiatric pre-diagnoses were researched retrospectively. RESULTS: Out of 173,564 patients who applied to the adult emergency service, 1842 (1.06%) were diagnosed with psychiatric pre-diagnoses, and 434 of those patients (22.8%) were seen to have applied more than once. 33.9% of patients were male (n=624) and 66.1% were female (n=1218). The most frequent application age range was between 31-40 years, and in this age range, 524 patients (28.4%) were determined to have applied to the hospital. It was determined that 75.6% of cases had a pre-diagnosis of anxiety disorder (n=1392). Most of the patients with psychiatric pre-diagnoses were seen to have applied between 20: 01-24: 00 p.m. CONCLUSION: We suggest that provision of psychiatric training to non-psychiatric doctors and general practitioners will facilitate increasing their awareness of psychiatric symptoms.