İki farklı bağlayıcı ajan ve termal siklus uygulamasının kobalt-krom alaşımı-akrilik rezin makaslama bağlantı dayanımına etkisinin i̇ncelenmesi

Abstract

İki farklı bağlayıcı ajan ve termal siklus uygulamasının iskelet protezlerin üreti-- minde kullanılan kobalt--krom (Co--Cr) alaşımı ile otopolimerizan akrilik rezinin makaslama bağ-- lantı dayanımına etkisini incelemektir. Gereç ve Yöntemler. Altmış adet disk şeklindeki Co--Cr metal alaşımından örnekler hazırlanan farklı tamir işlemleri için gruba [(n=20): Grup 1; sadece kumlama (kontrol grubu), Grup 2; kumlama ve Alloy Primer uygulama, Grup 3; kumlama ve Gluma Bond uygulama] ayrıldı. Her bir gruptaki örnekler üzerine otopolimerizan soğuk akrilik mm yüksekliğinde ve mm çapında olacak şekilde uygulandı. Makaslama bağlantı dayanımı testi her bir gruptaki örneklerin yarısına otopolimerize akrilik uygulamasından 24 saat sonra, diğer yarısına da termal siklus uygulandıktan sonra Universal Test Cihazı ile 0,5 mm/dk makas-- lama hızı kullanılarak yapıldı. Bu testten elde edilen veriler iki yönlü ANOVA testi ve eşleştiril-- miş örneklem t--testleri kullanılarak yapıldı (p<0,05). Bulgular: Bağlanti ajanlarının makaslama bağlantı dayanımı üzerine etkisi olduğu (p<0,05), termal siklus uygulamasının ise Grup (p>0,05) hariç diğer gruplar üzerinde etkisi olduğu bulundu (p<0,05). En yüksek bağlantı dayanımı termal siklusa tabi tutulmayan Grup örneklerde (12.00 MPa) saptanırken en düşük değerler ise termal siklus sonrası kontrol grubunda (1,41 MPa) tespit edilmiştir (p<0,05). Sonuç: Bu çalışmadan elde edilen veriler doğrultusunda, her iki bağlantı ajanının Co--Cr alaşımı--akrilik rezin makaslama bağlantı dayanımını arttırdığı görülmüş ve termal siklusun etkisinden dolayı Alloy Primer uy-- gulamasının Co--Cr alaşımı--akrilik rezin bağlantısının uzun dönemdeki başarısında daha faydalı olabileceği sonucuna varılmıştır,

The aim of this study was to evaluate the effect of two different bonding agents and thermal cycling on the shear bond strength of autopolymerizing acrylic resin to cobalt— chromium (Co—Cr) alloy. Material and Methods: total number of 60 disc shaped metal samples were produced from Co—Cr alloy and divided into groups [(n=20) depending on the repair treatment received: Group 1; only sandblasting (control group), Grup 2; sandblasting and Alloy Primer application, Group 3; sandblasting and Gluma Bond application]. After repair treatments, autopolymerizing acrylic resin with mm in height and mm in diameter were applied on to the metal samples. Shear bond strength tests were applied to the half of the samples from every group after 24 of acrylic resin application and other half of the samples were tested after thermal cy— cling using Universal Testing Machine at crosshead speed of 0.5 mm/min. Data were analyzed using two—way analysis of variance (ANOVA) and paired—t—tests were applied (p<0.05). Results: Bonding agents exhibited significant effect on the shear bond strength (p<0.05), thermal cycling significantly also affected the groups (p<0.05), except for Group (p>0.05). The highest shear bond strength was observed in Group without thermal cycling (12.00 MPa) and the lowest shear bond strength was observed in control group after thermal cycling (1.41 MPa) (p<0.05). Conclusion: It could be concluded that the observed bonding agents significantly improve the shear bond strength of acrylic resin to the Co—Cr alloy, and the effect of thermal cycling demon— strated that Alloy Primer is more favourable for the long—term success of Co—Cr alloy—acrylic resin bond.