"Her Şey Zıddıyla Kaimdir" Necip Fazıl,Çile Ve Zıtlar Dünyası

Abstract

Varlığı ifade etmede ve mutlak hakikati bulma yolunda sanatını icra etmiş bir şair olan Necip Fazıl, Çile adlı şiir kitabındaki şiirlerinde tezat kavramını oldukça sık kullanan, vermek istediklerini çoğu kere tezatlarla aktaran ve bu konuda kendi üslubunu oluşturan bir şairdir. Necip Fazıl'da ahenk ile konunun birlikteliği oldukça önemlidir. "Zıtlar arası ahenk, af ve günah yarışta / Bütün zıtlar kavgada, bütün zıtlar barışta" dizelerinde de görüldüğü gibi şiirlerinde tezatlar, bir ahenk ve manayı en üst perdeden sunacak şekilde işlenmektedir. Bu makalede Necip Fazıl'ın eserlerine yön veren hayatındaki inişli çıkışlı dönemler yer almaktadır. Şairin tezatlıklar dünyası, şairin en önemli eserlerinden biri olan Çile adlı şiir kitabındaki tüm şiirler tezat kavramının iki farklı düzeyinde ele alınmaktadır. Bu makalede öncelikle ifade düzeyindeki tezatlara yer verilmektedir. Bunun ardından da kelime düzeyindeki tezatlar incelenmiş ve tablo haline getirilmiştir. Tezatların, Kısakürek'in söz varlığındaki yeri, onun kendisini anlatmadaki önemi ve tasavvuf dünyasının arka planı hakkında bilgiler sunulmaktadır

Necip Fazıl, who was a poet who performed his art in order to verbalize the entity and to find the truth, had used the concept of oxymoron intensely in his poem book with the title of Çile, had transmitted the things that he wanted to express through reverse meanings and is a poet who had created his own style by means of this condition. In terms of his style, use of contrast is as important as the presence of the contrasts. For Necip Fazıl, the unity of harmony and subject is quite important. As it can be observed within the scope of the lines given "Zıtlar arası ahenk, af ve günah yarışta / Bütün zıtlar kavgada, bütün zıtlar barışta", contrasts are examined in a way that they serve a harmony and meaning at the upmost level in his works. Within the scope of this article, up-and-down periods that had given a way to Necip Fazıl's works are figured out. The world of oppositeness belonging to the poet are considered at two different levels of the concept of oxymoron through all of the poems that are current in the most important work of the poet with the title of Çile. Through the examination of these poems, contrasts at the level of expression are taken into consideration, primarily. Following this, contrasts at the verbal level are examined and tabulated. The place of contrasts in Kısakürek's verbal entity, the importance of them for expressing himself, and background of an oxymoron in mysticism are presented