Otantiklik ve din

Abstract

Otantiklik, felsefi bir terim olarak ilk kez Martin Heidegger tarafından kullanılmıştır. Heidegger'e göre otantiklik, insanın Varlık'la ilişki kurduğu sahici bir varoluş tarzıdır. Bu anlamda otantikliğin dinle ilişkisi özellikle varoluşçu filozoflar tarafından tartışılmıştır. Ateist varoluşçulara göre din, otantikliği engellerken, teist varoluşçulara göre otantiklik ancak Tanrı'ya iman ile mümkündür. Bu çerçevede otantikliğin dinle ilişkisi, felsefi bir problem olarak karşımıza çıkmaktadır. Din, otantikliğe engel midir? Yoksa din, insandan otantikliği mi talep etmektedir? Tezimiz bu iki soruyu tartışma amacını taşımaktadır. Bu amaca binaen Heidegger'de otantiklik kavramını ele almakta ve bu otantiklik anlayışının dinle ilişkisini değerlendirmektedir. Authenticity has been first stated by Martin Heidegger as a philosophical term. According to Heidegger, authenticity is a genuine way on which man familiarize with Being. At this point, the relationship between authenticity and religion has been analyzed especially by the existential philosophers. According to atheist existentialists religion restricts authenticity whereas theist existentialists believe that authenticity only becomes possible to have faith in God. From this point of view it can be said that the relationship between authenticity and religion has been encountered as a philosophical problem. Does religion restrict authenticity? Otherwise, does religion require man to be authentic? In this article, these two questions, which have been mentioned above, have been aimed to discuss deeply. In order to achieve this aim, the notion of authenticity has been studied according to Heidegger; moreover, the relationship between authenticity and religion has been evaluated in this article.