Risk factors effecting conversion from laparoscopic cholecystectomy to open surgery

Abstract

Objective: Laparoscopic cholecystectomy has obvious advantages over open surgery, such as shorter hospital stay, lower morbidity, better cosmetic results and faster return to daily activities. However, in some cases, conversion to open technique may be inevitable for patient safety or for the management of complications having occurred. Although various risk factors have been identified in many studies, variables such as technical facilities, surgical technique and experience affect risk factors. Our study aims to identify these risk factors. Method: In this study, 2,483 cholecystectomy cases performed in the general surgery clinic of our hospital between December 2013 and 2016 were retrospectively analyzed. 110 cholecystectomy cases initiated with open surgery and performed during another operation were excluded from the study, and 88 patients who were started laparoscopic surgery and converted to open surgery were selected for the study. Information on the demographic and clinical characteristics of the patients was obtained from hospital records. The data of an equal number of consecutively selected patients from the patients who were completed laparoscopically were obtained and compared, and whether these factors had a significant effect on conversion to open surgery was evaluated. Results: The rate of conversion from laparoscopic cholecystectomy to open surgery was 3.7%. The most common reason for conversion to open surgery was adhesion due to inflammation (n=65, 73.9%). While male gender, advanced age, diabetes, median incision above the umbilicus, multiple millimetric calculus and increased wall thickness in ultrasonography had a significant effect on the conversion to open surgery (p<0.001), there was no significant correlation with body mass index, pancreatitis, cholangitis, endoscopic retrograde cholangiopancreatography or abdominal surgery, anesthesia evaluation score and laboratory values (p>0.05). The durations of hospitalization and operation were found to be significantly longer in the open group (p<0.001). Conclusion: Male gender, advanced age, presence of diabetes, presence of supra-umbilical median incision, multiple millimetric calculus and increased wall thickness in ultrasonography are associated with increased rates of conversion from laparoscopic cholecystectomy to open surgery. If the coexistence of parameters that we find significant is detected in the preoperative period, it may be possible to take precautions such as involving the experienced surgical team in the operation, planning the operating room, and providing more detailed information to the patient.

Amaç: Laparoskopik kolesistektominin, ameliyat sonrası daha kısa hastanede kalış süresi, daha düşük morbidite, daha iyi kozmetik sonuçlar ve günlük aktivitelere daha hızlı dönebilme sağlaması gibi avantajları ile açık cerrahiye göre üstünlüğü aşikardır. Ancak bazı durumlarda açık tekniğe geçmek hasta güvenliği veya meydana gelmiş olan komplikasyonu yönetmek için kaçınılmaz olabilmektedir. Birçok çalışmada çeşitli risk faktörleri tanımlanmış olsa da teknik imkanlar, cerrahi teknik ve tecrübe gibi değişkenler risk faktörlerini etkilemektedir. Çalışmamız bu risk faktörlerinin tespit edilmesini amaçlamaktadır. Yöntem: Çalışmada Aralık 2013-2016 tarihleri arasında hastanemiz genel cerrahi kliniğinde gerçekleştirilmiş 2,483 kolesistektomi olgusu retrospektif olarak incelenmiştir. Açık cerrahiyle başlanan ve başka bir operasyon sırasında uygulanan 110 kolesistektomi olgusu çalışma dışı bırakılarak, laparoskopik başlayıp açık cerrahiye geçilen 88 hasta araştırma için seçilmiştir. Hastaların demografik ve klinik özelliklerine ait bilgiler hastane kayıtlarından elde edilmiştir. Laparoskopik tamamlanan hastalardan ardışık seçilen eşit sayıda hastanın verileri elde edilerek karşılaştırılmış, bu faktörlerin açığa geçişe anlamlı etkisi olup olmadığı değerlendirilmiştir. Bulgular: Laparoskopik kolesistektomiden açığa geçiş oranı %3,7, en sık açığa geçiş nedeni ise enflamasyona bağlı adezyon (n=65, %73,9) olarak bulunmuştur. Açığa geçiş üzerine erkek cinsiyet, ileri yaş, diyabet, göbek üstü medyan kesi, ultrasonografide multipl milimetrik kalkül ve duvar kalınlık artışı olmasının anlamlı etkisi olduğu tespit edilirken (p<0,001), vücut kitle indeksi, pankreatit, kolanjit, endoskopik retrograd kolanjiopankreatikografi ya da batın operasyonu geçirmiş olma öyküsü, anestezi değerlendirme skoru ve laboratuvar değerleri ile anlamlı ilişki tespit edilmemiştir (p>0,05). Yatış ve operasyon süreleri açığa geçilen grupta anlamlı olarak daha uzun bulunmuştur (p<0,001). Sonuç: Erkek cinsiyet, ileri yaş, diyabet varlığı, göbek üstü medyan kesi varlığı, ultrasonografide multipl milimetrik kalkül ve duvar kalınlık artışı olması artmış açığa geçiş oranları ile birliktedir. Anlamlı bulduğumuz parametrelerin birlikteliğinin preoperatif dönemde tespit edilmesi halinde zor kolesistektomi olabileceği ve açığa geçiş riskinin artabileceği düşünülerek eğitim olgusu olarak seçilmeyerek tecrübeli cerrahi ekibin ameliyata dahil edilmesi, ameliyathanenin planlanması, hastaya daha ayrıntılı bilgi verilmesi gibi önlemleri almamız mümkün olabilmektedir.